zaterdag 4 april 2009

les 25 - van tekening naar ruimte

De tekeningen van vorige week hebben we vandaag onder de loep genomen, om te kijken welke zicht leent voor een ruimtelijke vertaling. Bij mee is het de tekening van de steeksleutel met de aansteker geworden. Die aansteker is eigenlijk nu meer een bijtje wat op een massa zit.

Om dat te vertalen naar ruimtelijk: die massa is een basisvorm, het 'bijtje' een grappig element en de steeksleutel een overkoepelende vorm daarover heen.

De basisvorm is in mijn hoofd iets redelijk massiefs. Daarom ben ik vandaag begonnen om die vorm in piepschuim te maken. Ik heb een aantal platen piepschuim op elkaar geplakt, tot een blok, en dat ben ik gaan vormen, alsof het een steen is. Eerst was het veel te massief, veel te lomp, en het bleef een vierkant blok, totdat ik wat rigoreuze ingrepen deed. Ik vond het ook moeilijk om de vorm interessant te krijgen, maar nu begint het ergens op te lijken:

Het is lastig om nu te bepalen hoe goed of hoe slecht dit is; dat komt ook door de misleidende structuur van de piepschuim platen. De volgende keer ga ik eerst naar de tweede grote vorm kijken -de steeksleutel-, en daarna ga ik pas weer bekijken of deze vorm goed genoeg is, of nog niet.

Geen opmerkingen: