les 28 - vooral doorgaan

Ik zit midden in de uitvoeringsfase van mijn 'project'. Het is nu een kwestie van doorwerken en volhouden. Geen interessant beeldmateriaal, gewoon meer van hetzelfde.

Vandaag heb ik eerst grote aantallen cocktailprikkers ingeslagen bij Blokker, om vervolgens te schrikken van de prijs van houtlijm, waarvan ik ook een mega-hoeveelheid nodig heb... Ook niet goedkoop was de polyesterhars die ik ga gebruiken om de (kartonnen) mal te versterken waarop de cocktailprikkers gemodelleerd gaan worden. Maar ik wil graag uitproberen hoe zo'n hars werkt dus dat geld had ik er graag voor over. Dat experiment gaat op Koninginnedag plaatsvinden. Daarbij ga ik wel de tip van Evert opvolgen, die me aanraadde om van stevig en vooral glad karton een nieuwe mal te maken.

Verder heb ik vandaag op het UCK het gipsen gedeelte verder bewerkt. Het komt nu aan op de afwerking. De lijnen moeten helder en strak worden, en geen grote deuken en bobbels die de lijnen verstoren, alhoewel het oppervlak zeker niet perfect glad hoeft te worden. Dat zou saai zijn, denk ik. De goede vorm begint nu langzaam te komen, maar wat kost het veel tijd! Steeds een laag gips, vervolgens weer wat vijlen om de vorm goed te krijgen, dan weer wat gips etc...

Ik heb ondertussen ook nagedacht over de sokkel. Het beeld moet op ooghoogte staan, en de sokkel is bij voorkeur 'luchtig', dus niet al te massief. Een soort verhoogd bijzettafeltje. Dat kan bv. met de alu-profielen die ik nog heb liggen, met een stuk doorschijnend perspex of glas.

les 27 - volgende fase

Goed, het concept voor het beeld staat dus, zoals vorige week beschreven.
Tijd om keuzes te gaan maken voor het uiteindelijke beeld.
Om te beginnen: het kartonnen element wil ik gaan maken van cocktailprikkers, verlijmd met houtlijm. Vandaag heb ik uitgeprobeerd of dat zou lukken. Zie de experimentjes rechts en hieronder:




De piepschuimen massa heb ik vandaag van een eerste laag gips voorzien. En daardoor ziet het beeld er opeens heel anders uit! Nu nog bepalen hoe de precieze vorm moet worden en hoe ik het ga afwerken (glad, of juist niet).

les 26 - 2e element

Zoals aangekondigd, gaat vandaag het 2e element van het beeld z'n intrede doen. Het 2e element is de steeksleutel. In mijn hoofd is dat een dunne, platte vorm, dus die heb ik van karton gemaakt. De vorm is eigenlijk 2-dimensionaal, maar door te buigen kan het 3-D worden.
Zo'n vorm uitsnijden lukt nog wel, maar daarna komt het moeilijke gedeelte: HOE gaat deze vorm zich verhouden tot de andere vorm? Dat is een kwestie van veel spelen, veel uitproberen en goed kijken.
Bij de eerste combinaties (zie links) bleef het karton steeds min of meer in 1 vlak, om het piepschuim heen. Maar daardoor werd de piepschuim vorm eigenlijk verhuld, en kwamen beide vormen niet tot hun recht.
Toen ik dat doorkreeg, ben ik het karton veel meer gaan draaien. En toen ontstonden er opeens beelden waarbij de vormen elkaar versterken (rechts). Uitgaande van deze compositie ben ik gaan kijken om het zo klaar is, of dat er nog iets aan het karton moet veranderen. Toen heb ik aan een kant (de bovenkant) het karton nog verder verlengd. Leuk detail zijn de satéprikkers, die ik eerst alleen uit praktische overwegingen had toegevoegd, maar ze blijken ook in het beeld heel goed te werken!
Volgende stap? Terug naar de tekening: daar zat nog een grappig element in. Dus mijn eerste gedachte was: er moet nog iets extra's in het beeld, een extra vorm, waardoor het geheel grappig wordt. Waarop Evert zei: vergeet even de tekening, de vraag is: heeft het beeld nog iets nodig? En het antwoord: nee, eigenlijk niet. Het is best goed zo. En het grappige kan misschien ook in iets anders tot uiting komen. Bijvoorbeeld de satéprikkers zijn wel luchtig.
En dus is het nu tijd om over te gaan tot de definitieve uitvoering - volgende week. Ondertussen ga ik nadenken in welk materiaal ik de (nu nog) kartonnen vorm wil maken.

les 25 - van tekening naar ruimte

De tekeningen van vorige week hebben we vandaag onder de loep genomen, om te kijken welke zicht leent voor een ruimtelijke vertaling. Bij mee is het de tekening van de steeksleutel met de aansteker geworden. Die aansteker is eigenlijk nu meer een bijtje wat op een massa zit.

Om dat te vertalen naar ruimtelijk: die massa is een basisvorm, het 'bijtje' een grappig element en de steeksleutel een overkoepelende vorm daarover heen.

De basisvorm is in mijn hoofd iets redelijk massiefs. Daarom ben ik vandaag begonnen om die vorm in piepschuim te maken. Ik heb een aantal platen piepschuim op elkaar geplakt, tot een blok, en dat ben ik gaan vormen, alsof het een steen is. Eerst was het veel te massief, veel te lomp, en het bleef een vierkant blok, totdat ik wat rigoreuze ingrepen deed. Ik vond het ook moeilijk om de vorm interessant te krijgen, maar nu begint het ergens op te lijken:

Het is lastig om nu te bepalen hoe goed of hoe slecht dit is; dat komt ook door de misleidende structuur van de piepschuim platen. De volgende keer ga ik eerst naar de tweede grote vorm kijken -de steeksleutel-, en daarna ga ik pas weer bekijken of deze vorm goed genoeg is, of nog niet.