les 17 - pasteus werken

Vandaag weer begonnen met een opdracht: een interpretatie van onderstaande foto van het colosseum. Omdat ik mezelf voorgenomen had om vandaag met andere kleuren aan de slag te gaan, kwam daar de volgende, in mijn ogen niet zo geslaagde, poging uit.

Vervolgens vroeg Ineke ons om nog een interpretatie te maken, maar met de beperking dat er geen kwasten gebruikt mogen worden. Dus wel met je handen, met een sponsje, of met een paletmes. Dat beviel me een stuk beter! Het werd een lekker abstract, spontaan werkje.

Ineke liet daarna wat schilderijen zien van o.a. Gerhard Richter, die hele pasteuze werken heeft gemaakt, zoals dit.

Daarna zelf we weer zelf aan de slag gegaan. Ik ben zowel met een 'waterige' als met pasteuze techniek aan de gang gegaan.

Het eerste pasteuze werk, met bruintinten rechtstreeks op het creme-witte vel, vond ik erg geslaagd. Om het plastische effect te versterken, heb ik bruin zand door de verf gemengd.
Daarna heb ik ook nog een dergelijk werk op een donkergekleurd vel gemaakt. Het was moeilijk om hetzelfde resultaat nog een keer te bereiken. De vlakverdeling is nog niet goed, en ik vind de kleuren opeens erg cliche. Maar ik ga volgende week nog eens kijken of ik het kan verbeteren.

Het 'waterige' werk wilde wat minder vlotten... Ik ben gewoon begonnen met wat verdunde verf in vlekken. En dat vervolgens wat uitgewerkt. En zoals zo vaak, heb ik het uiteindelijk omgedraaid.
Het is nog niet af, alhoewel ik de laatste versie (met het blauwe vlak) wel de goede kant op vind gaan. Het moet nog gelaagder worden, en de vlakken moeten nog een relatie met elkaar krijgen. De aanleiding voor dit werk was het verhaal van Rothko van vorige week. Hij werkte heel gelaagd, waardoor die mooie intense kleuren ontstonden. Maar ik kan daar geloof ik niet het geduld voor opbrengen... Erger nog, ik zou niet weten welke kleuren, waar te beginnen.

Maar goed, volgende week verder.

les 16 - terug naar het platte vlak!

Vandaag begon een nieuw blok 'plat vlak', met docente Ineke Kanters. Ik had erg veel zin om weer te gaan schilderen. Schilderen is heel direct, je kunt snel dingen uitproberen.
En natuurlijk was de grote vraag weer: wat wil je maken?... Ik heb geen concrete onderwerpen in mijn hoofd, maar wel iets met licht (versus donker) en transparantie.

Als 'opwarmertje' kregen we weer (net als vorig jaar) een opdracht om een interpretatie van een bestaand schilderij te maken. Dat bestaande stuk was het roze-paarse ding hiernaast. Ik vond het echt helemaal niks. Ik vind de kleuren heel lelijk, de voorstelling doet me niks, kortom ik werd er sjagrijnig van. Met als gevolg dat ik juist andere kleuren heb gekozen, en uit de voorstelling alleen het kronkelige heb gehaald.

We hadden een half uur de tijd om iets te maken. Zie hier rechts mijn interpretatie:
Het resultaat heeft me wel verbaasd. De kleuren zijn minder erg dan ik had verwacht, en het kan eigenlijk best wat worden...

Zoals gezegd, ik had echt niks met dat schilderij. Wie schetst dan ook mijn verbazing toen Ineke vertelde dat het een doek van Mark Rothko is! Rothko, bekend van de stralende kleurvlakken (zie foto hiernaast), die intens en kwetsbaar zijn en direct op je emotie spelen, direct naar de onderbuik. Ik vind zijn rustige werk erg mooi! Het past bij mijn idee van transparantie, licht, helderheid.

Anyway, dit geleerd hebbende, zijn we daarna weer met ons eigen werk aan de slag gegaan.

Ik heb echt gefocust op het licht vandaag. Ik heb expres op de gladde kant van het karton gewerkt, zodat je de verf nog lang kunt weghalen (zo zijn dan ook de witte vlekken ontstaan). Ik wou iets met een rijzende figuur of zo, maar dat is uiteindelijk een abstracte blauwgrijze vlek geworden. Eerst liep die door naar de onderkant van het schilderij, maar dat was te duidelijk. Dus er is onderin een soort grijze schaduw voor in de plaats gekomen.

Overigens is het werk eerst 'landscape' opgezet, maar over het algemeen kan ik geloof ik beter uit de voeten met verticaal.

Ik ben best tevreden met het eindresultaat, al vind ik dat het toch wel veel lijkt op voorgaande werken. Dat komt ook vooral door de kleuren. Volgende week ga ik eens aan de slag met blauw en roze en groen, geheel tegen mijn gevoel in. Wie weet wat dat oplevert!

les 15 - boekbinden voor gevorderden

Eigenlijk dacht ik niet dat het echt gelukt zou zijn met die boekbinderslijm-experimentjes, maar het resultaat viel me alles mee toen ik het vanmorgen zag , na een week drogen! De vorm bleef beter behouden dan ik had verwacht.
Ik had me er al bij neergelegd dat ik iets anders moest gaan verzinnen, toch met gips of zo, maar voorlopig probeer ik dit nog even.

Vandaag wat grotere vormen geprobeerd me de boekbinderslijm: een ballon als mal, een panty erover voor houvast, eventueel nog wat ijzerdraad voor extra vorm, en dan maar smeren! Een ander experiment is met een lege fles Dreft als mal.


Het kost veel tijd om dit te doen. Laag voor laag, steeds tussendoor laten opdrogen, ik ben er een paar avonden zoet mee geweest. Uiteindelijk zit er ca 5-6 lagen op, ik ben de tel kwijtgeraakt.

Het eindresultaat:
De vorm blijft redelijk behouden, maar het geheel is niet erg stevig en kan nog makkelijk vervormd worden - of opgerekt worden, omdat het taai spul is. Het was bv. heel lastig om een goede foto van de fles te maken, omdat ie steeds inzakte.



Alles bij elkaar ben ik toch niet onverdeeld enthousiaast. Gelukkig mag ik dit even laten voor wat het is en gaan we vanaf volgende week weerk 8 lessen schilderen! ;)

les 14 - vooral doorgaan

De materiaalkeuze voor mijn 'figuren in de ruimte' is nog een puntje. Ik ben er nog niet uit. Tijd om eens wat te gaan onderzoeken.
Daarom ben ik vandaag met (moderne) boekbinderslijm aan de gang gegaan. Tip van Henny, zij vertelde die lijm transparant wordt bij het uitharden, en bovendien niet echt hard wordt, maar enigszins flexibel en taai blijft. Dus maar een flinke pot gehaald bij Peter van Ginkel, en aan het knutselen geslagen.

Ik heb gekeken of ik zo een constructie met draadjes wol kan maken, en wat er gebeurt als je de lijm gewoon op laat drogen. Voor dat laatste had ik de lijm gegoten op aluminiumfolie, met het idee dat dat wel makkelijk los zou laten als het droog is. Niet dus. Het folie scheurt, de lijm rekt mee maar blijft onverbiddelijk aan de alufolie zitten :(.

De foto's hieronder zijn met nog niet gedroogde lijm. Dan is de lijm melkwit:



Na het drogen (1 week later) wordt de lijm min of meer transparant, zie hieronder:




Verder had Henny vandaag ook nog wat inspiratiebronnen. Onderstaande werk vond ik wel erg aansluiten bij mijn experimentje in les 10, de 'geconstrueerde' ruimte. Ik dacht dat het een werk van Loes van den Putte is, maar dat weet ik niet helemaal zeker....