zaterdag 7 februari 2009

les 18 - vooruitgang?

Ook deze les weer begonnen met een interpretatie van een afbeelding. Die afbeelding was deze keer vrij abstract. Iets met water en bomen, maar niet helemaal duidelijk. De opdracht was om eerst een hele snelle schets (3 min.) te maken, en daarna nog een van ca 30 min.

Ik heb voor beide vooral het water als uitgangspunt genomen. En ik heb ook letterlijk waterig geverfd, met verdunde acryl. Niet alles, ik heb ook delen juist dik gedaan. De 'snelle' bevat wat meer kleur, en de levendigheid, beweging van het water. De 2e is juist heel verstild, benadrukt meer de rustige kant van het plaatje, met sobere kleuren.

Vooral de 2e bevalt me heel erg, ik kan er lang naar kijken. Hij ademt een duidelijke sfeer uit, die niet perse prettig is, maar wel intrigerend. De kleuren vind ik erg mooi, en ook het 'hangende' is precies wat ik wilde bereiken.
Om het water-effect te kunnen pakken, heb ik bij beiden de ruwe kant van het karton gebruikt, die veel water absorbeert. Beide werken zijn overigens 50x70 cm, dat is het formaat wat ik tegenwoordig het meest gebruik. Het is groot genoeg om iets stevig neer te zetten, en klein genoeg om niet eindeloos bezig te zijn.

Op de afdeling kunstbeschouwing vandaag Robert Zandvliet en Per Kirkeby. Beiden maken schilderijen met landschappelijke associaties. En toch zijn ze heel anders. Zandvliet's landschappen zijn bijna geometrisch, strak, en helder; die van Kirkeby zijn veel organischer. Maar bij beide is geen horizon te bekennen. De werken hieronder zijn van Kirkeby.


Voor mijn eigen werk ben ik vandaag verder gegaan met eerder gemaakte ondergronden. De gele ondergrond komt uit les 3. Ik had er al ooit eerder de vierkantjes op gemaakt met behulp van een mal. Daarna is ie op de stapel verdwenen. Maar met het 'waterige' idee nog in mijn hoofd kreeg ik weer inspiratie voor deze ondergrond.

Ik heb eerst wat waterige wit- en groentinten erop laten lopen, en toen dat droog was ben ik gaan schilderen... Zie hier het resultaat! Opvallend is dat de blokjes, die op de achtergrond eerst zo formeel waren, nu juist het grappige element worden. Dat had ik niet van te voren zo gedacht.
Ik moet zeggen, iedereen was heel enthousiast over dit werk, maar zelf weet ik het niet zo. Dat wil zeggen, ik vind het best een goed schilderij, maar het is toch niet de weg die ik wil gaan. Ik wil geen landschappen maken, ook al zijn ze zo abstract als deze...

Ik ben ook nog verder gegaan met een heeeeel andere ondergrond. Het oranje spettert van het vel af! Eerst heb ik het zwart toegevoegd, en daaruit verf weggekrast. Toen had ik een heel mooi plaatje! Zou je zo aan de muur kunnen hangen... Maar dan blijft het een plaatje, een decoratie. En dat wil ik dus niet. Daarom gaat dat plaatje opgeofferd worden voor iets spannenders. De eerste stap is gezet ;).

PS: ik heb groen ontdekt! Ik leer steeds beter kleuren mengen, of liever gezegd: ik neem er steeds meer de tijd voor om de goede kleur te krijgen. En dat is wel nodig voor mooi groen.